De Bewonersoverleggen: 1. De Componistenbuurt

Eens in de ongeveer zes weken, komen deze mensen  van de Componistenbuurt bij elkaar. Ongeveer dertien in totaal, aangevuld met Kelly van Wel.kom, die ook notuleert. In de Woonkamer in de Mozartstraat.

Een logische plek voor hen natuurlijk: sinds jaar en dag is dit huis een warm bad voor velen in dit deel van de Donderberg. Het is ook voor de hand liggend in deze serie met de Componisten te beginnen: het is tenslotte de oudste bebouwing van de Donderberg en bovendien, binnen alle wijkontwikkelingsplannen en goeie ideeën steeds stiefmoederlijk behandeld: “wij liggen aan de laatste mem” zoals dat dan zo mooi heet hier. “Of dat nou ècht zo is….” hoor ik u al denken, maar eerlijk is eerlijk: de Sterrenberg is in al die jaren al aan minstens z’n tweede renovatie bezig en het zou goed kunnen dat het ook simpel te maken heeft met dat deze buurt niet dicht genoeg bij het Donderbergse centrum ligt.

Je HOEFT er niet doorheen al je er niet moet zijn, terwijl de Donderbergweg door zowel de Kastelenbuurt, als de Sterren-berg begrensd wordt. HALLO die loopt ook door deze buurt dames en heren, van oudsher. Hoezo geen link met het centrum van deze wijk? Over wegen gesproken: in deze buurt en het is echt waar en niet overdreven, zijn de wegen erbarmelijk, al zóveel jaren. Niet alleen het asfalt, maar vooràl ook de stoepen. Er zijn plekken waar die tot wel 20 cm omhoog worden gedrukt door de boomwortels. Binnenkort is er weer een wijkrondgang met de verantwoordelijken en dan komen ze nog steeds dezelfde mankementen tegen als vorige keer, roept iedereen hier aan tafel. Incidenteel zal er heus wel ’s wat gedaan zijn, maar over het geheel bezien….Het. is bijna cynisch, als je bedenkt dat hier het grootste deel van de Donderbergse historie ligt. Vele oude Donderbergers zijn ooit in de Componistenbuurt van start gegaan.

Maar het valt me op hoe behoedzaam de aangeschoven bewoners met de dingen omgaan / ze aankaarten. Alsof iedereen toch wel beseft dat de ingewikkeldheid van onze wijk, met die vier buurten, (Vliegeniers, Kastelen, Sterrenberg en Componisten) bedachtzaam oordelen noodzakelijk maakt: er speelt altijd MEER dan je op zo’n doordeweekse dinsdagavond in de Mozartstraat kunt overzien. Hier spreken mensen die zich dat dondersgoed bewust zijn, maar tegelijk opkomen voor hun stuk wijk. Wat dacht je van het braakliggende z.g. A-73 terrein? Nog zo’n zich voortslepende kwestie. De voorzitter zegt zelfs er NIETS meer mee van doen te willen hebben. Er is een werkgroep gevormd rond dit terrein waar verschillende mensen uit dit overleg deel van uitmaken. Voor de zoveelste keer is toegezegd dat het nu ECHT gaat gebeuren daar, maar allen hebben iets van: eerst zien, dan geloven.

 

Erg positief is wel dat het aanpalend in regenboog-kleuren beschilderde tunneltje, dat op zekere dag met graffity was volgekladderd, toch weer, na de schoonmaakactie nu al maanden lang ook echt schoon is gebleven. Geeft de burger moed. Het is een verbijsterend kort overleg. Binnen een uur hebben ze de hele agenda afgewerkt. Voornaamste focuspunt voor hen is de nu al voor het vierde jaar of zo te organiseren braderie op Burendag. Zeker nu de Koningsmarkt in de wijk ter ziele is, krijgt deze braderie een nieuwe impuls. De een z’n dood… Er wordt zelfs geopperd het Wijkfeest, traditioneel aansluitend in de tent ’s avonds na de Koningsmarkt, weer op te pakken, maar dan nu op het grote braakliggende terrein tegenover Beethovenstaete, op dezelfde Burendag, aansluitend aan de braderie.

Ik vind dat moedig. Heb van nabij meegemaakt hoe die Wijkfeesten door de jaren heen zijn ingezakt en ga er maar aanstaan dat nieuw leven te willen inblazen. Eén ding heeft de Componistenbuurt in elk geval als enigste in de wijk voor elkaar gekregen: er zijn nu al vijf Buurtpreventie-teams die verspreid door de week een oogje in het zeil houden. Met z’n tweeën of drieën lopen ze, een paar keer in de week, door hun hele buurt en nemen ook nog en passant een brok Vliegeniersbuurt mee. In de andere delen van de wijk komt dat niet van de grond, dus alle reden om trots op te zijn. Binnenkort gaat er dat aangaan-de meer samengewerkt worden nog met de politie. Ook van belang i.v.m. het alsmaar drukker wordende verkeer. Onze wijk telt diverse racebanen en we kunnen niet oplettend genoeg zijn om het gevaar niet nog groter te laten worden.

Tenslotte komt er nog een onderzoek voorbij waaruit zou zijn gebleken dat één op de drie gezinnen van de Componistenbuurt in armoede leeft. Dat is schrijnend en het laatste woord nog niet over gezegd. Komt op de agenda voor de volgende keer weer. Het houdt o.a. in dat er kinderen zijn die zònder gegeten te hebben naar school worden gestuurd…

Er is nog zóveel te doen: goed dat er zo’n bewonersoverleg is denk ik dan…. Iedereen die in deze buurt woont kan aanschuiven – ’t is maar dat u weet wat u mist…

© Hans Vas – Donderberg Wijkblad, editie april 2018