(uit wijkblad Donderberg, december 2016, door Ida Kersten, fotografie Pieter Kersten)
In de afgelopen afleveringen (red. in wijkblad Donderberg) heeft u de geschiedenis kunnen lezen van mensen die vele jaren op de Donderberg gewoond of gewerkt hebben. In deze aflevering wil ik u graag laten kennismaken met mensen die aan het begin staan van hun ‘Donderbergse geschiedenis’: het gezin Maifeld dat een half jaar geleden van Herkenbosch verhuisde naar de Donderberg. Ik stel ze graag aan u voor.
Beatrice is geboren en opgegroeid in Eldoret, een van de grootste steden in Kenia. Voor de atletiek liefhebbers is Eldoret geen onbekende naam. Waarom niet? Vele succesvolle Keniaanse lange afstandsatleten komen hier vandaan. Vanwege de hoge ligging van de stad, 2000 meter boven zeeniveau, is het een ideale trainingsplek. Ook al is Beatrice geboren in Eldoret, een echte hardloopster is ze niet geworden. Maar zwemmen kan ze als de beste.
Wijde wereld
Na het afronden van haar studie handel gaat ze aan de slag in het familiebedrijf. Als er na een aantal jaren een uitnodiging komt van haar vriendin die in Munchen woont, trekt Beatrice de stoute schoenen aan en vertrekt uit Kenia. Van Munchen reist ze verder naar Weelde (België) waar haar twee zussen wonen. In Turnhout volgt ze de opleiding tot verzorgende en gaat aan de slag in een verzorgingshuis in Baarle-Nassau. Het zal nog enige jaren duren voordat haar man, Jörg, in beeld komt.
Jörg is geboren en getogen in Hattingen, een plaats in de omgeving van Essen (Duitsland). Na zijn studie aan de universiteit van Munster trekt hij de wijde wereld in en verblijft drie maanden op Jamaica. Het is ook een uitstekende gelegenheid om zijn ‘school Engels’ op peil te brengen. Inmiddels is Jörg ruim 23 jaar werkzaam als technisch ingenieur bij een groot bouwbedrijf in Dusseldorf.
Ik kan wel zeggen dat Jörg en Beatrice ruim de tijd hebben genomen om elkaar te vinden.
Het is hen uiteindelijk toch gelukt met als tastbaar bewijs Imani, hun driejarige dochtertje, dat tijdens het gesprek nadrukkelijk aanwezig is en ook haar zegje wilt doen. Ze vertelt over haar vriendjes Lisi en Max met wie ze gaat zwemmen en over een speculaaspop die ze van Sinterklaas heeft gekregen.
Waarom gaan wonen op de Donderberg?
Beatrice vertelt:” We vonden het een mooi huis en een leuke buurt. Ook waren er praktische redenen. Ik wilde graag in Nederland blijven wonen en voor Jörg moest het een plek zijn niet te ver van Dusseldorf. Toen we het vertelden aan mensen in Herkenbosch, waren ze bezorgd want volgens hen had de Donderberg een slechte naam. Maar wij kunnen weinig slecht ontdekken. We hebben aardige buren, wij voelen ons hier welkom. Bij de verhuizing brachten ze ons een bos bloemen. Nee, voorlopig gaan wij hier niet weg”.
© ida kersten
