Jan wandelt met zijn hond Jara door de Vliegeniersbuurt. Hij maakt meerdere keren per dag een rondje. Soms loopt hij met Jara, en soms met zijn andere hond, Noa.

Dat hij niet met beide honden tegelijk loopt, heeft een reden. “In de herfst wandelde ik een keer met allebei. Ik was in gesprek met iemand toen er een vrouw aankwam met een klein hondje. Ze wilde haar hond laten kennismaken met mijn honden. Dat merkte ik niet meteen. Mijn honden trokken aan de lijn en het was glad door de bladeren. Daardoor botste ik tegen de vrouw aan. Dat was vervelend. Sindsdien laat ik de honden apart uit. En dat is zo gebleven. En met mooi lenteweer is dat helemaal niet erg,” lacht Jan. Hij kiest wel elke keer een andere route, want anders wordt het saai – voor hem én voor de honden.

Jan is sinds twee jaar met pensioen. Hij werkte vroeger als huisschilder, ook aan oude, monumentale gebouwen. Nu hij meer vrije tijd heeft, wandelt en fietst hij veel. Vaak samen met zijn vrouw. Hij geniet daar echt van.

Jan woont met plezier aan de Terbaansweg. Toch is er wel iets waar hij zich zorgen over maakt. “In onze straat rijden auto’s, motoren en trikes vaak veel te hard. Ik maak me dan zorgen. Wat als een kind plotseling oversteekt? Daar wil je niet aan denken.”