Al jarenlang komen ze trouw elke donderdagmiddag naar de Ontmoetingsruimte in de Donderie. Het viertal dat buiten op het terras in het zonnetje zit: “Ik kijk er echt naar uit om hier naartoe te komen. Dan ben ik er eventjes tussenuit. Want altijd maar thuis zitten is ook niks. Ik verheug me echt op de donderdagen”, zo vertelt Cor, de enige man in het gezelschap.

Ze kennen elkaar al jarenlang en zijn inmiddels ook bevriend geraakt. “We hebben elkaar leren kennen bij het DAC dat later overging naar het Riagg. Toen het Riagg zo’n acht jaar geleden stopte en een eigen bijdrage naar inkomen werd ingevoerd, zijn veel mensen afgehaakt. De drempel werd te hoog. We zijn blij dat we elkaar toch hier in de Ontmoetingsruimte kunnen treffen”, licht Christel toe. Pamela vult haar aan: “Ja, het is vooral erg gezellig. We praten en lachen op donderdagmiddag heel wat af. We doen ook spellen, puzzelen en zelfs kienen. Meestal halen we ook een broodje dat we hier opeten.”

Ze wonen niet allemaal op de Donderberg. Cor woont in Maasniel en Claudia woont in de binnenstad. Pamela vertelt: “Ik woon in een flat in de Componistenbuurt en woon er graag. Ik heb een paar jaar in een kleiner dorp gewoond, daar werd ik toch een beetje met de nek aangekeken. Iemand uit Roermond wordt er als buitenstaander gezien.”

“We praten en lachen op donderdagmiddag heel wat af”

Het is een mooi gezelschap die vier bij elkaar. Het verschil in leeftijd is geen issue. Claudia is 24 en de oudste is Cor, hij is 67 jaar. Tijdens de coronatijd hebben ze elkaar noodgedwongen een tijd lang moeten missen. “Dat was niet leuk. Je zit dan maar alleen thuis en binnen. Ik ben blij dat we weer naar buiten kunnen.”

“Weet je trouwens waarom ik altijd zo’n grote hoed draag?”, vraagt Cor. “Omdat hij slecht ziet. Dan stoot hij eerst zijn hoed en botst hij niet met zijn neus ergens tegenaan”, lacht de dame tegenover hem uitbundig. Het hele gezelschap schiet in de lach en Cor lacht het hardst van allemaal.