Oké. Peter geeft het toe. Hij is weleens vreemd gegaan. Een paar keer dacht hij dat het leuker was buiten de Donderberg. Maar, na elke verhuizing kwam hij toch weer terug. Nu woont hij met zijn Annelies op de Beethovenstraat, vlakbij dochter Nicole.
‘Weet je dat ik nu weer in dezelfde flat woon als toen ik 43 jaar geleden van Sittard naar Roermond kwam? Annelies en ik kwamen op de Donderberg wonen toen we in de supermarkt van Dhr. Hornikx op de Kemp gingen werken. Deze flat was toen pas nieuw. In mei 1975 verhuisden we naar een huis in de Terrastraat. We waren de eerste bewoners. Nicole is daar geboren. Wij zijn een paar keer verhuisd, ook naar dorpen buiten Roermond. Hoe mooi het daar ook was, we konden er niet wennen. We misten de levendigheid van de Donderberg. Na een verhuizing binnen de Beethovenstaete wonen we nu heerlijk, op de eerste verdieping. Ik ga hier nooit meer weg!’ Nicole snapt wat haar vader bedoelt. ‘Ik heb even in Haelen gewoond. Nu woon ik weer lekker dicht bij pap en mam. Je hebt hier alles bij de hand, eigenlijk hoef je helemaal niet in de stad te komen. Sommige mensen praten negatief over de Donderberg. Onterecht, vind ik. Kom hier maar eens kijken. Er is veel veranderd. Het wordt hier echt mooi. Als ze die lelijke rotonde voor de flat wat fleuriger zouden maken, zien de mensen die deze wijk binnenrijden dat ook.’
Peter Appelmans (66)
Komt uit: Sittard
Woont: in de Beethovenstaete
Was vroeger eigenaar van de Anpé Markt en later de C1000 op de Kemp, is nu Donderse wijkfotograaf
Nicole Appelmans (42)
Dochter van Peter en Annelies. Geboren en getogen op de Donderberg
Woont: op de 11e verdieping in de Olieslagerstraat
Verhuist naar: de nieuwe, duurzame woningen tegenover het winkelcentrum
‘Laat merken dat je het belangrijk vindt om in een nette buurt te wonen’
Je kunt zelf veel doen om van je wijk een fijne plek te maken, vindt Peter. Hij is secretaris van de Bewonerscommissie van de Beethovenstaete en houdt de Facebookpagina van de flat bij. Hij trekt er vaak op zijn scootmobiel op uit. Ziet hij iets opvallends, dan maakt hij er een foto van. Peter: ‘Je moet elkaar op een fatsoenlijke manier aanspreken als er vervelende dingen gebeuren. Iedereen weet dat je je hond niet in de lift moet laten poepen. Toch gebeurt het weleens. Ik maak daar dan een foto van en maak een flyer voor in de lift. De dames van de bewonerscommissie spreken mensen ook persoonlijk aan. Dat werkt. Zo laat je merken dat je het belangrijk vindt om in een nette buurt te wonen. Samen kun je ervoor zorgen dat hij netjes blijft. Daarom versieren de dames de hal van de flat elk seizoen weer anders. Dat ziet er gezellig uit, je voelt je welkom én je gaat geen rommel maken in zo’n mooie hal.’
‘Als je alles best vindt, wordt het vanzelf een zooitje’
De Bewonerscommissie weet goed wat er speelt in de flat. ‘We zijn geen klaagmuur’, vertelt Peter. ‘Maar als meer bewoners klagen over hetzelfde, bespreken we dat met Wonen Zuid. Zo etteren problemen niet door. Het is fijn om te merken dat dat gewaardeerd wordt. We kregen laatst zelfs een chocolade bedankje!’ Nicole: ‘Als je alles maar best vindt, wordt het vanzelf een zooitje. Daarom geef ik de politie weleens een seintje als ik zie dat er vuilnis gedumpt wordt, of als ze met quads door het groen crossen. Je kunt elkaar erop wijzen dat het niet verstandig is om zomaar iemand met je naar binnen te laten lopen. Door oplettend te zijn kun je de wijk veiliger maken.
‘Een nieuwe woning? Het kon wél!’
Uitgerekend een avond over veiligheid zette Nicole op het spoor van haar nieuwe woning. Nicole: ‘Tijdens een avond voor wijkbewoners over veiligheid, hoorde ik dat er nieuwe woningen kwamen tegenover het winkelcentrum. Omdat ik alleenstaand ben, dacht ik dat ik daar niet voor in aanmerking zou komen. Maar het kon wél! Philo Weekers van Wonen Zuid heeft me ontzettend goed geholpen. Nu kan ik niet wachten tot mijn nieuwe huisje op de Saturnusstraat klaar is. In een boekje houd ik alles over de bouw bij. En dat boekje neem ik overal mee naartoe.’
‘In drie weken wordt het huis afgebouwd’
Nicole komt in een nul-op-de-meter-woning te wonen. De woning is supergoed geïsoleerd, heeft zonnepanelen om elektriciteit op te wekken en er is geen gasaansluiting. Peter maakt elke week foto’s van de bouw. Samen zijn ze met de andere toekomstige bewoners naar de fabriek in Weert geweest waar de woningen gemaakt worden. Nicole: ‘Ze doen dat heel slim. Het huis wordt in stukken voorbereid. Die delen hoeven ze op de bouwplek alleen maar in elkaar te zetten. Leidingen en buizen, alles zit er al in. Mijn huis wordt straks in drie weken tijd afgebouwd.’
‘Mijn duurzame huis heeft me aan het denken gezet’
Nicole en haar buren weten straks precies hoeveel energie hun woning verbruikt en hoeveel energie de zonnepanelen opleveren. Nicole: ‘Via internet kan ik alle meetgegevens zien. Dat ik in zo’n duurzaam huis ga wonen, heeft me wel aan het denken gezet. Ik heb alvast een superzuinige koelkast gekocht en ik denk nu meer na over wat ik koop. Plastic rietjes, bijvoorbeeld, die komen er bij mij niet meer in. Ook kan ik straks gemakkelijker mijn afval scheiden. Bij het nieuwe huis hoort ook een tuintje, dat lijkt me fijn voor mijn hond. Ik verheug me ontzettend op mijn nieuwe huis. Nu woon ik elf hoog. Straks heb ik gewoon mijn eigen voordeur!’
