Daan de Kubber (71) woont al dertig jaar op de Donderberg. Vanwege zijn werk verhuist hij in de jaren tachtig met zijn vrouw en kinderen naar de Kastelenbuurt, waar hij zich al snel inzet voor verschillende burgerinitiatieven. “Het gaat niet om de tijd die je ervoor hebt. Het gaat om je instelling.”

Daan komt van oorsprong uit Blerick. Als hij een baan aangeboden krijgt in Weert, besluit het gezin te verhuizen naar de Donderberg. “We hebben hier altijd met veel plezier gewoond, maar de leefbaarheid in de wijk was niet altijd optimaal. In delen van de wijk was vaak veel verloop, waardoor er daar weinig samenhang ontstond. Helaas straalde dat ook af op de andere buurten.”

Om de leefbaarheid in de wijk te verbeteren, wordt in 2012 het Wijkontwikkelingsplan (WOP) opgesteld. “Het ontwikkelproces is nog gaande, maar ik merk dat er al veel is verbeterd. Het winkelcentrum is vernieuwd, net als de wijkaccommodatie “De Donderie”. En er zijn al veel burgerinitiatieven opgezet. Niet iedereen doet hieraan mee, maar het spreekt zich wel rond.” De verschillende nationaliteiten die de Donderberg rijk is, komen hier duidelijk in terug. “Mensen hebben het vaak over buitenlanders. Ik heb het liever over medelanders. Die diversiteit zie je ook terugkomen in de activiteiten die worden georganiseerd.”

Naast zelfredzaamheid ook samenredzaamheid
Daan is zelf behoorlijk actief in de buurt. Hij zet zich in voor het Buurt-overleg en de Wijkraad, waarbij hij de korte lijntjes met de gemeente gebruikt om mee te denken over toekomstplannen. Maar hij zet zich ook graag in voor kleinere projecten, zoals het uitdelen van goodiebags aan nieuwe bewoners. “Deze zitten vol met informatie over alles dat er in de wijk te vinden is, van de huisarts tot de kapper. En het laat zien waar men terecht kan voor vragen. Mensen vinden het leuk om zoiets te krijgen. Ze voelen zich dan welkom in de buurt.”

Bijzondere aandacht besteedt Daan aan de Woonzorg Brigade, die hij zelf ook wel Burenhulp noemt. “Met ruim dertig vrijwilligers bieden we hulp aan mensen die daarvoor niet terecht kunnen bij instanties. Het gaat dan vaak om huishoudelijke klusjes, zoals het vervangen van een lamp, het onderhouden van de tuin. Maar soms drinken we samen alleen een kopje koffie. Met deze burenhulp geven we maatschappelijke verantwoordelijkheid door. Het gaat erom dat we naar elkaar omkijken.”

Gemeenschappelijk belang
Vanuit die overtuiging hoopt Daan dat meer mensen zich aansluiten bij initiatieven. “Je ziet vaak dezelfde groep mensen die iets doet voor een ander. Het is mooi om te zien dat zij deze verantwoordelijkheid nemen, maar het gevaar is dat mensen te veel hooi op hun vork nemen. Ze raken daardoor kwetsbaar. En je wil ze vooral niet kwijtraken.”

Daans oproep  is dan ook om vrijwilliger te worden, maar het vooral te blijven. “We doen veel moeite om mensen zover te krijgen, maar na verloop van tijd blijft er maar een klein groepje over. Niet iedereen blijkt energie te kunnen opbrengen voor een langdurig proces. Je moet je idealen kunnen bijstellen en genoegen nemen met dat wat haalbaar is.” Een andere reden die Daan ziet, is dat mensen zich ergens bij aansluiten vanwege een persoonlijk probleem. “Het is natuurlijk prima als je je primair inzet vanuit individueel belang. Maar zet je alsjeblieft ook in voor een betere leefbaarheid van de hele buurt, of zelfs van de hele wijk.”

Het doel van Daan? “Dat iedereen zich prettig voelt in de wijk. Dat een initiatief als de Woonzorg Brigade overbodig wordt doordat iedereen uit zichzelf klaar staat voor een ander als dat nodig is. Dat mensen omkijken naar hun buurtbewoners.”