(uit Wijkblad Donderberg, december 2016, door Diana Bolk en Hans Vas)

Het aantal nationaliteiten op de Donderberg is wel lachen. Dat wisselt zo ongeveer met de dag en met de plek waar je je informatie inwint. Meestal wordt een aantal tussen de 70 en de 90 genoemd, maar deze week was ik ergens waar met stelligheid werd betoogd dat het er zeker 100 zijn, zo niet rond de 120. Misschien dat we het gewoon niet weten, maar dat we schatten dat het er meerdere tientallen zijn, dat is wel zeker.
De flyer van de Vincent van Goghschool die ik onder ogen heb nu, is heel bescheiden waar het gaat over het aantal nationaliteiten op die school: “meer dan 30”. Al die verschillende kinderen worden beschenen door één en dezelfde zon. Allemaal zonnebloemen zeg maar. En sinds een paar jaar heeft deze school zelfs een speciaal zogenaamde Zonnebloem-atelier, onder de bezielende leiding van de enthousiaste juffrouw Hannie Dierx.

Zonnebloem-atelier
Het atelier is eigenlijk voor de ‘gemakkelijk lerende zonnebloemen’ onder de kinderen. De plusgroep heet het ook wel. Vroeger waren dat de kinderen die het werk, zonder inspanning goed konden maken. Daar was je stiekem jaloers op, maar dat was voor die snel denkende kinderen ook niet altijd even leuk, want als je altijd anderen moet helpen leer je te weinig nieuwe dingen. Ook zijn er kinderen die niet in alle vakken heel snel en goed kunnen leren. Daarom wordt er nu gekozen om deze kinderen op een andere manier te laten leren. Hierdoor leren ze wat hard werken en doorzetten is en hoeven ze zich niet meer te vervelen. Dàt is het Zonnebloem-atelier.

Bollebozen uit deze buurt
Eén ochtend in de week vindt het plaats in de aula van de school. Op woensdagochtend kinderen uit groep 6,7,8 en op donderdagmorgen die van groep 4 en 5. In deze speciale klas kunnen de kinderen zich aan elkaar spiegelen. Maar voor hun algemene ontwikkeling is het nèt zo belangrijk dat ze ook met hun andere leeftijdsgenootjes blijven meedraaien. Op alle ander dagen zitten ze dus gewoon in hun eigen groep, werken met de klas mee, maar kunnen ook aan de opdrachten van het Zonnebloem-atelier werken. We noemen deze kinderen talentvolle denkers of kinderen met een ontwikkelingsvoorsprong. En voor het geval we dachten dat zulke kinderen alleen in extra chique en dure wijken voorkomen: nee dus. Hoe kun je je eigen wijk en z’n kinderen onderschatten! Bollebozen uit deze buurt kom in opstand!

Nou gelukkig is dat niet nodig en wordt het al een hele poos allemaal herkend en op een ander manier opgepakt. Je ziet ook dat de scholen aan het veranderen zijn door bijvoorbeeld minder klassen, maar meer ruimtes waar gewerkt wordt. Zo kunnen kinderen met meer eigen verantwoording gaan leren op een manier die bij ze past. Dat gebeurt in kleine groepjes, soms in en soms net even buiten de klas. Je krijgt dan steeds meer een leerlijn per kind. Want je kunt ook behoorlijk bolleboos zijn en dan nèt niet goed genoeg voor die plusgroep. Ook die kinderen krijgen een extra uitdaging en hun eigen meneer of juffrouw wordt dan ondersteund door, in dit geval, juffrouw Hannie.

Bewondering voor talenten kinderen: elk talent telt
Elke school doet het weer anders, maar wel met dezelfde intentie: dat het kind zich op zijn eigen denk/leer vermogen kan ontwikkelen. Zonnebloemen zijn niet in competitie tenslotte. Ook niet met de ‘gemakkelijk lerende onder hen. De Vincent van Gogh zegt: “de zonnebloem draait haar bloem naar het licht. Dit staat symbool voor flexibiliteit, levenslust en bewondering. Het past bij de bewondering die wij hebben voor de talenten van de kinderen. Elk talent telt”.
Spier-oefeningen voor het hoofd. Koesteren van wat er al is. Mooi die aandacht. En Vincent zag dat het goed was …

© Diana Bolk / Hans Vas