Loflied

In een flat met zóveel buren, is het alle dagen feest;
Hoef je ècht geen film te huren, je geniet gewoon het meest
Van het dagelijks gebeuren, altijd anders, altijd fun,
Tenminste als je de humor er van inziet, anders zet je ’t op een run!

Velen doen dat helaas ook en komen zo niet tot de kern,
Denken dat het elders beter is en vergeten dan dat àndere sterren
Allemaal tenslotte hun licht bekomen van dezelfde bron,
Dus blijf toch zitten lieve mensen, bij waar ‘t allemaal begon.

En geniet met volle teugen van de mensheid in ’t geheel
Wat een flat toch presenteert, ja het zijn er lekker veel;
Altijd bezig, altijd nieuw, hee en had je ’t al gehoord…
Die en die heeft daar en daar weer iets van zus of zo gescoord!

Als ’n straat met vele huizen, zo’n honderdvijftig, vergeet dat niet,
Ze zijn dan wel opgestapeld, maar de vreugde en ’t verdriet
Zijn niet anders als in ’n dorpje, of in de straat waar u op kijkt
Als je wilt en kunt genieten, laat geen dag je onverrijkt.

Lieve flatbewonermensjes, -diertjes, -plantjes en zo meer,
Dank dat jullie hier nog wonen, ga maar lekker flink te keer:
Lekker melden hoort er ook bij, af en toe, bij Wonen Zuid,
Zijn het niet de vreemde geurtjes, dan toch zeker het geluid

Wat die buren samen maken en soms niet…, dan is het stil…,
Dan is ’t net of de flat zich afvraagt wat ie nou toch eigenlijk wil;
Niks als doorgaan, ademhalen, als ‘t leven zelf, wat nóóit verveeld
En je buren zijn gewoon, dat blije kind, dat nog altijd speelt…

© Hans Vas – Donderberg Wijkblad, editie april 2018