(door Hans Vas, uit Wijkblad Donderberg, januari 2017)
De Ontmoetingsruimte Donderberg bestaat twee jaar. Reden voor ’n feestje zou je zeggen. Gaan we ook zeker doen, als we een aantal toekomstgerichte veranderingen (schrijven we nog over) achter de rug hebben. De 35 vrijwilligers popelen, want het is wat dat betreft al te lang geleden dat we de koppen ’s feestelijk bij elkaar staken. Ook doordat iedereen staat ingeroosterd, heb je kans dat sommigen elkaar nog niet eens kennen want nooit samen werkten. Terwijl ieder voor zich de moeite van het kennen meer dan waard is natuurlijk.
Neem nou bijvoorbeeld Rosa. Eén van onze eerste nieuwe Nederlandse gastvrouwen. Ik weet al niet eens meer of ze nou uit zichzelf, via Maximina of de Vrijwilligerscentrale kwam. Hoe dan ook: ze kwam op een wolk. Ze loopt niet, ze lacht. En om haar heen is altijd een hele kudde andere Rosa’s. Waar wij onbeperkt uit mogen putten. Eindeloos veel vriendinnen, uit evenveel verschillende donkere landen. Willen allemaal gastvrouw zijn. Soms nog even niet want dan hebben ze teveel kinderen, of liever, grut dat nog teveel tamtam maakt. Want ze kunnen in principe gewoon meekomen natuurlijk. De Ontmoetingsruimte is voor alle leeftijden tenslotte.
Samen ‘skool en samen dienst
Rosa komt uit Eritrea. Daar houdt de informatie al bijna mee op, want we willen niet weten wat deze vrouwen allemaal hebben meegemaakt en nog. Het spreken met genuanceerd uitleggen is lastig. Alle Rosa’s zitten dan ook op dezelfde taal-vervolg-opleiding en daardoor kunnen ze ook allemaal op dezelfde dagen niet: “skool!” En op dezelfde dag wèl, wat het extra gezellig maakt want dan hebben ze dus allemaal samen dienst! Dolle pret natuurlijk. De Ontmoetingsruimte is dan meer een soort Afrikaans kippenhok. Want wàt ze ook doorstaan: mens deze vrouwen hebben een humor! Waardoor ook bijna alles tegelijk weer wèl bespreekbaar is.
Kopje duizend en één nacht
Rosa vroeg vorige week wanneer ze nou eindelijk ’s haar diploma kreeg. Want ze komen bij ons meestal niet verder dan een vrijwilligersverklaring voor het UWV. Dat dat geen vod waard is verder hebben ze vrij snel door. Nou wij achter de schermen hebben ook geen diploma dus dat scheelt. We doen allemaal maar wat eigenlijk. Maar met zo’n vlucht Rosa-vogels eromheen fladderend wordt dat een stuk luchtiger. Sommige Rosa’s blijven lang, anderen komen en gaan. Asreka, Nasra, Sadiyo, Nadia, Amran, om er maar wat te noemen. Hardwerkende Donderbergse vrouwen waar je u tegen zegt. Maar dat hoeft niet. Ze schenken u liever nog ’s in. Een kopje duizend en één nacht, voor 50 cent. Gegarandeerd dat het de Rosa in u wakker kust!
