Esra zoekt graag de uitdaging in haar zelf op

Haar vader wilde erg graag dat ze advocaat zou worden. En als kind zag ze dat zelf ook wel zitten. Ze praatte veel en kwam op voor anderen. Toch maakte ze een andere keuze en nu studeert Esra Yalcinkaya fiscaal recht aan de Universiteit van Tilburg. En haar vader, die is reuzetrots op haar.

“Ik was een leergierig kind. Ik wilde graag alles weten en was nooit tevreden met een 6. Als andere kinderen een voldoende haalden, moest mij dat ook lukken”, zo begint Esra. En als ze eenmaal aan het praten is, dan vertelt ze door. “Praten deed ik als kind al erg graag. Ik was een druk kind en kon mijn energie kwijt in voetballen en buiten spelen. Ik vond dat je vooral veel plezier moet hebben in het leven. Mijn kindertijd op de Donderberg was echt leuk. Ondanks dat de wijk soms slecht in het nieuws was. Ja, er gebeurde wel eens iets en politie was er ook vaak. Kinderen van buiten de wijk waren soms bang om naar de Donderberg te komen. Ik begreep dat nooit, ik voelde me er helemaal thuis. Mijn leven speelde zich af in de wijk, al mijn vriendinnen komen van hier.”

Goede band

Esra ging naar de basisschool Ankertje-Kompas, die nu de Kasteeltuin heet. Daarna doorliep ze de havo. “Die arme leraren”, lacht Ersa als ze terugdenkt aan die periode. “Die wisten echt niet wat ze met mij aan moesten. In de klas was ik echt druk, ik bleef maar praten. Elk schooljaar opnieuw ging ik naast mijn vriendin zitten. Binnen een week werden we dan ver uit elkaar geplaatst. Ondanks dat ik zo druk was haalde ik goede cijfers. Zo hoor ik een geschiedenisleraar nog zeggen. Wat moet ik toch met jullie? Plezier maken was mijn motto, wel was ik altijd respectvol naar leraren. Zij wilden je immers iets leren. Een goede band met leraren vond ik toen al belangrijk.”

Geen advocaat

Na de havo kwam de keuze voor een vervolgopleiding aan de orde. Advocaat worden was niet langer een optie voor haar. “Dat leek me vrij saai. Het was mijn economieleraar die me attendeerde op de studie fiscaal recht en economie. Want economie en rekenen waren twee dingen waar ik goed in was.” Zo koos Esra voor een studie aan de Fontys Hogeschool in Eindhoven. Die doorliep ze vlekkeloos.

Eigen benen

Jezelf blijven ontwikkelen en zorgen dat je later geen spijt ervan krijgt dat je iets niet hebt gedaan. Dat was de basis om te kiezen voor een vervolgstudie aan de Universiteit Tilburg. “Ik zoek de uitdaging graag in mezelf. Als vrouw moet je zorgen dat je op eigen benen kunt staan. Dat je niet afhankelijk bent van je man of van anderen. Ik weet ik leg de lat hoog voor mezelf. Dat ik nu voor een studie heb gekozen waar je nooit klaar bent met leren. En dat een baan bij een bureau straks veel van me zal vragen, maar dat heb ik juist nodig. Als je in iets geïnteresseerd bent dan lukt het je ook vaak.”

Respectvol blijven

Ook tijdens haar studie woont ze nog steeds met veel plezier op de Donderberg. De wijk is er volgens haar de laatste jaren mooier op geworden. “Veel mensen willen graag in de gerenoveerde huizen wonen.” De verschillende culturen die met en naast elkaar leven in de wijk ervaart ze erg positief. Toch ziet ze wel een keerzijde. Sinds dat ze bewust een hoofddoek is gaan dragen kijken mensen anders naar haar. “Dat merk je aan de blikken van mensen in het voorbij lopen. Zodra ze me hebben leren kennen zeggen ze dat ik anders ben dan ze in eerste instantie dachten. Ik vind dat je mensen moet beoordelen zoals ze zijn. Niet op basis van een beeld dat je denkt dat iemand zal zijn. En natuurlijk altijd respectvol naar elkaar blijven”, zo benadrukt Esra tot besluit.