In de Sterrenberg zijn de afgelopen jaren veel huurhuizen gerenoveerd. Wat zou het mooi zijn als ook alle koophuizen opgeknapt kunnen worden! Om dat mogelijk te maken, is er in 2018 een subsidie en een lening beschikbaar. Een groep bewoners uit de Venusstraat wilde daar graag gebruik van maken. Alleen, hoe pak je zoiets aan? Mokhtar Bachiri vond het slim om het samen te doen. Daarom nam hij de hele straat op sleeptouw.
‘Zelf ben ik hier in 2007 komen wonen. Ik had mijn huis amper gekocht of de crisis begon. Best spannend. Je vraagt je toch af of je het financieel gaat redden. Ik heb gelukkig een goede baan en die heb ik tijdens de crisis ook kunnen houden. Binnen hebben we het huis stukje bij beetje opgeknapt en naar onze zin gemaakt. De buitengevel, dat is een ander verhaal. Het kost toch veel geld, en dat moet je maar net hebben. Bovendien, opknappen heeft pas echt effect als je het allemaal doet. Het Spaarpotje van het Wijkontwikkelingsproces (WOP) Donderberg was voor mij echt dé oplossing. Ik besloot om mijn buren te vragen om het samen aan te pakken. Samen sta je sterk! Ik riep de buurt bij elkaar en we hebben e-mailadressen en telefoonnummers verzameld van iedereen die mee wilde doen. Dat was het begin. Als ik toen geweten had wat er nog allemaal zou komen, dan had ik het misschien niet aangedurfd om dit project te starten.
Een moeilijke start
Samen gingen we met de contactpersoon van het WOP in gesprek. Zij raadde ons aan om een neutrale, lichte kleur te kiezen. Maar: zoveel mensen, zoveel smaken. Er ontstond dus een hele discussie over de kleur. Uiteindelijk zijn we het toch eens geworden en is het een neutrale kleur geworden. Toen moesten we aannemers zoeken. Dat is in deze tijd gemakkelijker gezegd dan gedaan. Veel aannemers hebben geen tijd. Soms krijg je niet eens antwoord. Uiteindelijk vonden we een aannemer voor de klus. Die had wel heel veel eisen. Maanden heeft hij ons aan het lijntje gehouden door steeds weer met andere voorwaarden te komen. Hij wilde bijvoorbeeld een deel vooruit betaald krijgen. Samen met het WOP hebben we dit kunnen oplossen. Het geld zou zolang bij een notaris in depot komen, zodat hij zeker was van zijn geld. Eindelijk, na lang wachten en heel veel regelwerk en gedoe, zou de renovatie starten. Maar toen trok de aannemer zich ineens terug. Hij deed het toch niet.
Nog één keer proberen?
Dat was een enorme teleurstelling voor ons allemaal. We hadden hier zoveel tijd en energie ingestoken en nu stonden we alsnog met lege handen. Ik was er eigenlijk wel klaar mee. Maar toch, ik wilde het nog één keer proberen. Ik heb hart voor deze wijk, voor onze straat. Als de huizen opgeknapt zijn hebben ze veel meer uitstraling. Dan kunnen we trots zijn dat wij hier wonen. Dat verbetert de sfeer. En, hoe mooier de wijk, hoe minder de criminaliteit. Dat is toch wat iedereen voor zijn kinderen wil?
Dankbaar werk
Ik werk als kwaliteitscontroleur bij Westrock, een grote papierfabriek in Venlo. Daar ben ik secretaris van de OR. Ik ben dus gewend om te overleggen en papierwerk te doen. Bovendien heb ik er geleerd dat je door diplomatiek te zijn verder komt dan door een grote mond te hebben. Dat heeft me bij dit project geholpen. We hebben inmiddels een flink dossier verzameld. Bij elke woning horen twee of drie formulieren. En die moeten helemaal kloppen. Dus als er iets ontbreekt moet je weer terug naar je buren. Dat is veel werk, maar wel dankbaar werk. Mijn buren waarderen het heel erg dat ik hen help.’
Wéér een probleem!
‘Uiteindelijk vonden we een nieuwe aannemer, Pisters. Met hem begonnen de onderhandelingen opnieuw. Want hij kon het werk niet met dezelfde materialen doen als de vorige aannemer. We gingen dus weer opnieuw monsters bekijken, overleggen en contracten opstellen. In oktober ging de renovatie dan toch beginnen. Het huis van Roberto op nummer 2 was ons proefhuis. Daar ging Pisters beginnen. Roberto werkt zelf in de bouw, al snel zag hij dat er naden in de gevelplaten zaten. Dat was niet de afspraak! De renovatie werd dus stop gelegd. Daar was Pisters niet blij mee en de buurt eigenlijk ook niet. Toch hebben we niet toegegeven en nu is er een oplossing. Door de platen verticaal te plaatsen, komen er geen naden en wordt het één mooi geheel. Ik ben blij dat Roberto de moed heeft gehad om in te grijpen. Het wordt nu perfect.’
Een happy end
‘Enkele buren hadden hun huis een tijdje geleden al zelf aangepakt. Dat is natuurlijk wel sneu. Zij konden geen gebruik maken van het Spaarpotje van het WOP en dat zit hun niet lekker. Begrijpelijk. Toch heeft deze renovatie onze straat goed gedaan. We trekken samen op, dat zorgt voor meer contact en meer samenhang. Iedereen voelt zich betrokken. Als het werk straks klaar is gaan we het vieren met een barbecue of een feestje. Dat hebben we wel verdiend. We hebben samen laten zien dat de aanhouder wint!’
Mokhtar woont samen met zijn vrouw en hun dochter en zoontje in de Venusstraat. Zijn oudste dochter woont in Brussel. Zij krijgt binnenkort haar eerste kindje en dan wordt Mokhtar opa.